Op 3 oktober jl. nam Frank Wolterink formeel afscheid als bestuurder van Humanitas DMH. Vanwege zijn pensioen sloot hij ook een lange periode van zijn werkzame leven af. Een mooi moment om hier samen met netwerk- en samenwerkingspartners, gezin, medewerkers en de Raad van Toezicht van Humanitas DMH bij stil te staan.
Aart Bogerd van de Raad van Toezicht heette iedereen welkom en onze nieuwe bestuurder Frank van der Linden leidde het programma in. Het afscheid stond in het teken van het humanisme en inclusie waarover twee sprekers hun beschouwing gaven.
Gert Daggers van de Raad van Toezicht nam ons mee in de opdracht en koers die Frank als bestuurder heeft ingezet en deelde met humor nog een paar leuke anekdotes. Frank Wolterink blikte terug op zijn loopbaan en periode bij Humanitas DMH. Mooie woorden, soms emotioneel, maar vooral met trots en dankbaarheid. En hij kijkt uit naar een nieuwe periode in zijn leven waarin hij, zoals we dat ook met onze missie beogen, gelukkig hoopt te blijven en ertoe blijft doen.
Gert Daggers – Raad van Toezicht: ‘’Frank werd gezien als een bestuurder die zichtbaar was voor alle medewerkers en cliënten op al onze locaties in het land. Hij zag altijd kansen waarbij hij onze humanistische kernwaarden leidend liet zijn. Hij heeft Humanitas DMH weer een echte humanistische ziel gegeven. Het verder uitbouwen ervan is nu aan onze nieuwe bestuurder.’’
Frank Wolterink: ‘’Samen met het MT en alle medewerkers van Humanitas DMH hebben we heel hard gewerkt om onze ambities en doelen te bereiken. Ik ben dankbaar voor de ruimte en vrijheid die de Raad van Toezicht mij gaf. En ik ben trots op onze gelijkwaardige relatie met de Centrale cliëntenraad en op het traject met onze OR van traditionele medezeggenschap naar Samenzeggenschap.”
Het afscheid stond ook in het teken van onze humanistische visie op een inclusieve samenleving. Onze Homerunaanpak is succesvol, maar hoe loods je mensen die zijn vastgelopen op meerdere leefgebieden door ons verkokerde systeem? Onze systemen blijken zich tegen ons te keren zodra je als LVB’er met meerdere, complexe problemen op bijvoorbeeld het gebied van wonen, werken en financiën hulp nodig hebt. Boris van der Ham – voorzitter van het Humanistisch Verbond en de VGN en Eelke Blokker van het Instituut voor Publieke Waarden deelden hun kijk op dit thema.
De opdracht van humanisten is: Je echt bekommeren om de mens en het gewone leven, in plaats van de focus op zorg, instelling en beleid.
Boris van der Ham nam ons mee in de humanistische kijk op onze inclusieve samenleving en diversiteit: ”Het humanisme neemt medemenselijkheid als uitgangspunt. Want mensen zijn altijd mensen, in welk instituut dan ook. Maar hoe ingewikkeld is dat als je zorg nodig hebt die door professionals wordt vormgegeven? Het draait om echte ervaringen zonder professionele hulpverlening, zoals het hebben van vriendschappen en relaties, werk of dagbesteding. De opdracht van humanisten is: Je echt bekommeren om de mens en het gewone leven, in plaats van de focus op zorg, instelling en beleid.”
De toegang tot de hulp die ze het hardst nodig hebben is moeizaam. Problemen worden juist groter en de maatschappelijke kosten hoger.
Eelke Blokker spreekt van de onbedoelde effecten van onze verzorgingsstaat. ”Hoe gaan we zelf met de systeemregels om in plaats van er tegenaan te schoppen? Mensen met complexe, meervoudige problematiek maken gebruik van meerdere voorzieningen tegelijk. Maar de toegang tot de hulp die ze het hardst nodig hebben is moeizaam. Problemen worden juist groter en de maatschappelijke kosten hoger. Bestaanszekerheid zoals geld en wonen vormen de basis en daarmee zou je de toegang anders moeten regelen.”
Onze nieuwe bestuurder Frank van der Linden sloot af met het gedeelde verlangen van Humanitas DMH naar diversiteit en echte inclusie: ”Een normaal leven met een thuis, een baan, relaties en een toekomstperspectief. Er is voor ons nog veel werk te doen.”
De sfeer was ontspannen en goed. De middag werd afgesloten met een gezellige borrel. Wij wensen Frank een welverdiend pensioen toe waarin hij zich gelukkig blijft voelen en ertoe doet!
