‘I’m a strong woman!’

Ik was iemand die altijd alles zelf deed

Debora: ‘Ineens zat ik alleen met mijn twee kinderen op een kleine flat buiten de stad. Ik moest alles opnieuw opbouwen. Ik had veel pijn, en er was niemand die me kon helpen. Na de bevalling van mijn tweede kind kreeg ik gezondheidsklachten. Hoge koorts, een operatie aan mijn baarmoeder en een moeizaam herstel.’  Debora werd gedeeltelijk afgekeurd vanwege zware rugklachten, raakte in een depressie en verloor haar baan. Haar huwelijk liep stuk, ze woonde met haar kinderen een tijdje in een Blijf-van-mijn-lijf-huis en kreeg vanuit daar een woning toegewezen.

Ik had financieel geen overzicht meer

Debora: ‘In eerste instantie had ik vooral met de gemeente te maken. Maar de post stapelde zich op: kratjes en tassen vol. En zoveel afspraken in een week! Met de gemeente, met het UWV, maatschappelijk werk, met school, de huisarts, fysiotherapie, over de scheiding van tafel en bed. Ik werd er soms moe van. De gemeente zorgde ervoor dat ik in contact kwam met Chantal van Humanitas DMH.’

Chantal is casusregisseur bij Humanitas DMH en hielp Debora stap voor stap orde op zaken te stellen. Van helpen met de post sorteren en rekeningen betalen tot zorgen dat alle betrokken hulpverleners goed samenwerkten. Ze zorgde voor schoolspullen, een fiets en kleding voor de kinderen, en vroeg toeslagen aan waar Debora recht op had.

Debora’s kinderen, een jongetje van tien en een meisje van drie hebben beiden gehoorproblemen en haar zoontje heeft daarbij autisme. De opvoeding en het regelen van goede begeleiding op het speciaal onderwijs school vraagt veel. Debora: ‘Chantal ging mee naar gesprekken op school. Ze regelde dat we leerlingenvervoer kregen, want de kinderen gaan ieder naar een andere school. En ze zorgde dat ik en mijn man meer gingen begrijpen over autisme. Wat betekent dat precies? Wat gaat er in dat hoofd om? Soms begrijp je niet hoe hij denkt. Hij is ontzettend lief, maar als ik zijn slippers verplaats, wordt hij boos. Ook heb ik samen met mijn man de cursus Ouderschap Blijft gevolgd, om goede afspraken te maken over de zorg voor de kinderen, en beter te communiceren met elkaar.’

Toen de belangrijkste zaken op de rit waren gezet en het iets beter ging met Debora, kon Chantal een stap terug zetten, en kreeg Debora wekelijks begeleiding van Patricia van Humanitas DMH. ‘Zij is net zoals Chantal begripvol en behulpzaam. Het gaat al stukken beter. We willen nu nog wat dingen in de flat verbeteren, zoals gordijnen ophangen, gewone stoelen aan tafel in plaats van tuinstoelen, en een wand zetten tussen de slaap- en de woonkamer.’

Humor is mijn kracht

‘Ik hou van dansen, Latin, salsa, merengue. Dat doe ik eens per maand en dan waan ik me weer in Suriname, waar ik tot mijn vierentwintigste bij mijn moeder heb gewoond. In Nederland ben ik meteen getrouwd en bij mijn man gaan wonen. Ik heb eigenlijk nooit alleen gewoond. Tot nu. Ook dat is nu wennen. Ik heb altijd mensen om me heen gehad. Hoe leer ik om alleen te zijn? Dat is psychisch een hele omschakeling. But I’m a strong woman!’

Klik op de knop hieronder om meer te lezen over casusregie in het interview met Chantal van den Broek.